Η ανεστραμμένη μόνωση ταράτσας είναι μια από τις κύριες μεθόδους για μόνωση ταράτσας και αποκαλείται ανεστραμμένη γιατί είναι η αντίστροφη της συμβατικής. Αυτό σημαίνει ότι στην ανεστραμμένη μόνωση ταράτσας η στεγάνωση βρίσκεται κάτω, ενώ από πάνω εφαρμόζεται η θερμομόνωση.
Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό αυτής της μεθόδου για μόνωση ταράτσας είναι η πλήρη βατότητα και επισκεψιμότητα που σας παρέχει, εξαιτίας της τελικής επίστρωσης που τοποθετείται κατά την ολοκλήρωση της μόνωσης ταράτσας.
Όπως αναφέραμε και νωρίτερα στην ανεστραμμένη μόνωση ταράτσας η στεγάνωση είναι κάτω από τη θερμομόνωση, γεγονός που προσφέρει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα. Το πρώτο είναι ότι την καθιστά ιδανική λύση για μόνωση ταράτσα στην οποία ήδη υπάρχει στεγανωτική στρώση. Σε τέτοιες τις περιπτώσεις γλυτώνετε αυτή τη στρώση και συνεπώς εξοικονομείτε χρήματα, τοποθετώντας από πάνω μόνο τη θερμομονωτική στρώση. Απαραίτητο είναι βέβαια να επιβεβαιωθεί πως η υγρομόνωση είναι ποιοτική και αποτελεσματική. Το άλλο σημαντικό όφελος σε αυτού του είδους για μόνωση ταράτσας είναι πως ακριβώς επειδή η στεγάνωση είναι κάτω από τη θερμομόνωση, προστατεύεται πλήρως και έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.
Ένα άλλο σημαντικό γνώρισμα όμως για την ανεστραμμένη μόνωση ταράτσας με πλήρη βατότητα είναι το αυξημένο τους βάρος, Πιο συγκεκριμένα το βάρος μπορεί να φτάσει τα 200 κιλά ανά τετραγωνικό, κάτι που την καθιστά απαγορευτική επιλογή για μόνωση ταράτσας σε παλιά κτήρια και γενικότερα κτήρια που δεν μπορούν να υποστηρίξουν μεγάλα βάρη.
Πιο συγκεκριμένα σε μια ανεστραμμένη μόνωση ταράτσας το μονωτικό υλικό πρέπει να έχει τις εξής ιδιότητες:
-να αντέχει στην απορρόφηση νερού
-να αντέχει σε υψηλές πιέσεις
-να προστατεύει τη στεγανωτική στρώση μακροχρόνια
-να προστατεύεται από την υπεριώδη ακτινοβολία και τις μηχανικές κακώσεις
Για αυτό το λόγο έχει διαπιστωθεί πως το πλέον κατάλληλο μονωτικό υλικό για την ανεστραμμένη μόνωση ταράτσας και γενικότερα για κάθε μόνωση ταράτσας είναι το κορυφαίο μονωτικό υλικό 3ης γενιάς
ΣΤΑΔΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΝΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗΣ ΜΟΝΩΣΗΣ ΤΑΡΑΤΣΑΣ
1) Καθαρίζεται η επιφάνεια που θα εφαρμοστεί η ανεστραμμένη μόνωση ταράτσας, ενώ πριν ξεκινήσει κάθε εργασία πρέπει να έχετε φροντίσει να τοποθετήσετε ότι βάσεις σκοπεύετε να βάλετε στην ταράτσα, όπως για παράδειγμα του ηλιακού, των κλιματιστικών, της κεραίας κλπ.
2) Οι ουσιαστικές εργασίες για τη μόνωση ταράτσας ξεκινούν με τον έλεγχο των ρύσεων. Αν οι κλίσεις είναι επαρκείς προχωράτε στο επόμενο βήμα, διαφορετικά διαμορφώνουμε τις κατάλληλες ρύσεις στρώνοντας ελαφρομπετόν με τη χρήση οδηγών από νήματα.
3) Επόμενη κίνηση στην ανεστραμμένη μόνωση ταράτσας είναι να αποξηλωθεί περιμετρικά ο σοβάς σε ύψος 15 εκατοστών, ώστε να εγκιβωτιστούν οι κάθετες απολήξεις της στεγανωτικής στρώσης.
4) Ακολουθούν οι τοπικές επισκευές αν και όπου χρειάζονται, με επισκευαστικό υλικό μη συρρικνούμενο κατά την πήξη του. Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δώσουμε στα σημεία με σαθρό υπόστρωμα, καθώς στα σημεία σύνδεσης των υδρορροών με την κυρίως ταράτσα ή τον φέροντα οργανισμό.
5) Σε αυτό το στάδιο της ανεστραμμένης μόνωσης ταράτσας πραγματοποιείται η στεγανοποίηση, προτιμότερα με τη χρήση επαλειπτικού στεγανωτικού με βάση τις σιλανικές ρητίνες. Η υγρομόνωση αρχίζει με το γέμισμα των ρωγμών με ακρυλική μαστίχη εξωτερικού χώρου, ενώ στη συνέχεια επαλείφουμε την επιφάνεια με αστάρι (πολυουρεθανικής βάσης ή εποξειδικό νερού 2 συστατικών). Προτιμούμε το πολυουρεθανικό εφόσον κάτω από την επιφάνεια δεν υπάρχουν ευπαθή υλικά σε διαλύτες όπως πολυστερίνη. Αστάρι χρησιμοποιούμε εφόσον η επιφάνεια είναι σαθρή ή βρώμικη και αρκετά σκονισμένη.
Στη συνέχεια περνάμε το επαλειπτικό σιλανικών ρητινών σε 2 στρώσεις σταυρωτά με ψεκασμό ή ρολό με σφουγγάρι, αφήνοντας τουλάχιστον 3 ώρες ανάμεσα σε κάθε χέρι και μόνο όταν οι επιφάνειες είναι απολύτως στεγνές. Εναλλακτικά αντί για επαλειτπικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ασφαλτόπανο. Η δημιουργία φράγματος υδρατμών κρίνεται περιττή, αφού το επαλειπτικό σιλανικών ρητινών έχει περατότητα υδρατμών 30gr/m²/hr, με αποτέλεσμα να επιτρέπει στην εφαρμογή να "αναπνέει" και να δημιουργούνται υγιεινοί χώροι διαβίωσης.
* Το φράγμα υδρατμών δημιουργείται σε μεθόδους για μόνωση ταράτσας δεν "αναπνέουν", για να σταματήσει η διάχυση των υδρατμών από το εσωτερικό των χώρων του κάτω ορόφου προς τη στεγανωτική και θερμομονωτική στρώση, ώστε να αποτραπεί ο σχηματισμός υγρασίας εσωτερικής συμπύκνωσης. Συνήθως χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με εξηλασμένη πολυστερινή ή οποία δεν "αναπνέει" και σε καμία περίπτωση δεν συστήνεται. Αντιθέτως ιδανική λύση για κάθε μόνωση ταράτσας είναι η διογκωμένη πολυστερίνη και σίγουρα πιο αποτελεσματικό είναι το μονωτικό υλικό 3ης γενιάς DUROSOL.
6) Αφότου πλέον έχουμε πραγματοποιήσει τη στεγάνωση, η μόνωση ταράτσας συνεχίσετε με την επικόλληση του μονωτικού υλικού, ώστε να γίνει και η θερμομόνωση. Οι πλάκες του DUROSOL τοποθετούνται ελεύθερες στη πλάκα του δώματος, εκτός αν υπάρχει κλίση άνω του 40% οπότε γίνεται σημειακή στερέωση των θερμομονωτικών πλακών. Οι πλάκες του Durosol έχουν περιμετρικά πατούρα και θηλυκώνουν μεταξύ τους.
7) Πλέον ουσιαστικά η μόνωση ταράτσας έχει ολοκληρωθεί. Αυτό που μένει είναι να προσδώσετε πλήρη βατότητα, εάν το επιθυμείτε. Ως προστατευτική στρώση μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τσιμεντοκονία με ελάχιστο πάχος 4 cm, ενώ προτιμάται να ενισχυθεί και με μεταλλικό δομικό πλέγμα 10x10cm, ίνες πολυπροπυλενίου και latex. Αφού στεγνώσει η τσιμεντοκονία (τουλάχιστον 1 ημέρα/cm πάχους) τοποθετούνται πλακάκια της επιλογής σας και επικολλούνται με ακρυλική κόλλα πλακιδίων εξωτερικού χώρου. H εφαρμογή της τσιμεντοκονίας και του πλακιδίου δημιουργεί μια καλαίσθητη και πλήρως βατή ταράτσα, η οποία ταυτόχρονα προστατεύει τις πλάκες της θερμομόνωσης Durosol στην υφαρπαγή από τον αέρα, από την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου και τις θερμοκρασιακές μεταβολές.